Draai mobiel voor verbeterde weergave.
Door: Linda Brinkman-Vermeij

In een wereld vol verdriet
wordt het soms teveel,
niemand die de ander ziet,
wie maakt dit nog heel?

Pak mijn hand, dan halen we adem
en gaan we rechtop staan.
Pak mijn hand en laten we samen
een stap doen, op weg gaan.
Leun maar op mij, je bent niet alleen.

Je bent niet alleen, dat is wat ik je zeggen wil,
hou mij maar vast, we nemen de tijd.
Ik leef met je mee, waar jij doorheen gaat maakt me stil,
kom, lucht je hart maar even bij mij
en weet dat ik luister, je bent niet alleen.

Ben je al zo’n lange tijd
moe en uitgeblust,
Wanneer gaat de strijd voorbij,
waar vind je wat rust?

Kijk je van de zijlijn toe,
gaat er teveel mis,
vriend, wat kan ik voor je doen,
tot het beter is?

Pak mijn hand, dan halen we adem
en gaan we rechtop staan.
Pak mijn hand en laten we samen
een stap doen, op weg gaan.
Leun maar op mij, je bent niet alleen.

Je bent niet alleen, dat is wat ik je zeggen wil,
hou mij maar vast, we nemen de tijd.
Ik leef met je mee, waar jij doorheen gaat maakt me stil,
kom, lucht je hart maar even bij mij
en weet dat ik luister, je bent niet alleen.

Hier is rust, hier mag je schuilen,
hier ontmoeten wij elkaar,
hier is troost, als je moet huilen
sta ik met open armen klaar.

Je bent niet alleen, dat is wat ik je zeggen wil,
hou mij maar vast, we nemen de tijd.
Ik leef met je mee, waar jij doorheen gaat maakt me stil,
kom, lucht je hart maar even bij mij
en weet dat ik luister, je bent niet alleen.

Leun maar op mij, je bent niet alleen.